NAZIV I VRSTA PRIRODNOG DOBRA
Specijalni rezervat prirode „Klisura reke Trešnjice“.
NACIONALNA KATEGORIJA
Ι kategorija zaštite - zaštićeno područje međunarodnog, nacionalnog, odnosno izuzetnog značaja.
POVRŠINA
595,38 ha.
REŽIM ZAŠTITE
Režim zaštite II (drugog) i III (trećeg) stepena.
OPŠTINA
Ljubovija.
PRETHODNA ZAŠTITA
Odluka o stavljanju pod zaštitu predela posebnih prirodnih odlika i lepota - deo doline reke Trešnjice (Broj: 06-155/91-01 - SO Ljubovija).
AKT O ZAŠTITI
Uredba o zaštiti specijalnog rezervata prirode „Klisura reke Trešnjice“ („Službeni glanik RS“, br. 50/1993).
UPRAVLJAČ
Centar za prirodne resurse NATURA, Beograd.
KRATAK OPIS
Klisura reke Trešnjice je stavljena pod zaštitu radi očuvanja jednog od poslednjih staništa i populacije prirodne retkosti beloglavog supa (Gyps fulvus Habl.) i staništa drugih retkih i ugroženih životinjskih vrsta koje naseljavaju živopisne klisure Trešnjice i Tribuće. Atraktivnost ovog područja upotpunjuju očuvani vodotoci, ostaci dva srednjevekovna utvrđenja i etno objekti u centru sela.
Klisura se nalazi u Podrinju (Azbukovački kraj), na oko 10 kilometara udaljenosti jugoistočno od opštine Ljubovija. Nalazi se u donjem delu rečnog toka i proteže pravcem istok-zapad u dužini od nekoliko kilometara. Bistra planinska reka Trešnjica izvire ispod Povlena u zapadnoj Srbiji i, posle 23 km dugačkog toka, uliva se u reku Drinu nedaleko od Ljubovije. Neposredno pre stapanja sa Drinom, Trešnjica je izdubila nekoliko kilometara dugu krečnjačku klisuru. Duboka oko 500 m, sa liticama koje se uspravno uzdižu iznad toka plahovite reke, klisura na pojedinim mestima poprima odlike kanjonske doline, posebno u zoni ušća Tribuće u Trešnjicu. Naglašenoj plastici klisure doprinose bočne klisurice Dubrašnice i Sušice, ustrmljene litice, sipari, otvori i potkapine.
Najveći deo rezervata obrastaju šume i šikare crnog graba (Carpinus orientalis), cera (Quercus cerris), kitnjaka (Quercus frainetto), crnog bora (Pinus nigra), kleke (Juniperus oxycedrus) i mnogih drugih toploljubivih vrsta.
U klisuri Trešnjice gnezde se mnoge ptice grabljivice, poput surog orla (Aquila chrysaetos), vetruške (Falco tinnunculus), jastreba kokošara (Accipiter gentilis), kopca ptičara (Accipiter nisus) i mišara (Buteo buteo). Ipak, ova klisura se raspoznaje, pre svega, po koloniji beloglavog supa (Gyps fulvus), koja je zahvaljujući organizovanom hranilištu, sve brojnija i stabilnija.
Specijalni rezervat prirode „Klisura reke Trešnjice“.
NACIONALNA KATEGORIJA
Ι kategorija zaštite - zaštićeno područje međunarodnog, nacionalnog, odnosno izuzetnog značaja.
POVRŠINA
595,38 ha.
REŽIM ZAŠTITE
Režim zaštite II (drugog) i III (trećeg) stepena.
OPŠTINA
Ljubovija.
PRETHODNA ZAŠTITA
Odluka o stavljanju pod zaštitu predela posebnih prirodnih odlika i lepota - deo doline reke Trešnjice (Broj: 06-155/91-01 - SO Ljubovija).
AKT O ZAŠTITI
Uredba o zaštiti specijalnog rezervata prirode „Klisura reke Trešnjice“ („Službeni glanik RS“, br. 50/1993).
UPRAVLJAČ
Centar za prirodne resurse NATURA, Beograd.
KRATAK OPIS
Klisura reke Trešnjice je stavljena pod zaštitu radi očuvanja jednog od poslednjih staništa i populacije prirodne retkosti beloglavog supa (Gyps fulvus Habl.) i staništa drugih retkih i ugroženih životinjskih vrsta koje naseljavaju živopisne klisure Trešnjice i Tribuće. Atraktivnost ovog područja upotpunjuju očuvani vodotoci, ostaci dva srednjevekovna utvrđenja i etno objekti u centru sela.
Klisura se nalazi u Podrinju (Azbukovački kraj), na oko 10 kilometara udaljenosti jugoistočno od opštine Ljubovija. Nalazi se u donjem delu rečnog toka i proteže pravcem istok-zapad u dužini od nekoliko kilometara. Bistra planinska reka Trešnjica izvire ispod Povlena u zapadnoj Srbiji i, posle 23 km dugačkog toka, uliva se u reku Drinu nedaleko od Ljubovije. Neposredno pre stapanja sa Drinom, Trešnjica je izdubila nekoliko kilometara dugu krečnjačku klisuru. Duboka oko 500 m, sa liticama koje se uspravno uzdižu iznad toka plahovite reke, klisura na pojedinim mestima poprima odlike kanjonske doline, posebno u zoni ušća Tribuće u Trešnjicu. Naglašenoj plastici klisure doprinose bočne klisurice Dubrašnice i Sušice, ustrmljene litice, sipari, otvori i potkapine.
Najveći deo rezervata obrastaju šume i šikare crnog graba (Carpinus orientalis), cera (Quercus cerris), kitnjaka (Quercus frainetto), crnog bora (Pinus nigra), kleke (Juniperus oxycedrus) i mnogih drugih toploljubivih vrsta.
U klisuri Trešnjice gnezde se mnoge ptice grabljivice, poput surog orla (Aquila chrysaetos), vetruške (Falco tinnunculus), jastreba kokošara (Accipiter gentilis), kopca ptičara (Accipiter nisus) i mišara (Buteo buteo). Ipak, ova klisura se raspoznaje, pre svega, po koloniji beloglavog supa (Gyps fulvus), koja je zahvaljujući organizovanom hranilištu, sve brojnija i stabilnija.
