U vreme postojanja mezozojskog okeana Tetisa, pre oko 200 - 300 miliona godina, pojedini prostori na području Srbije međusobno su bili udaljeni i po više hiljada kilometara. Snažni geodinamički pokreti, naročito u poslednjih 60 miliona godina, u prvom redu pokreti skraćivanja prostora, ubiranje, subdukovanje i drugi, učinili su da se veoma raznovrsne tvorevine okeanskog i morskog dna, ostrvskih arhipelaga, plitkomorske, pa i prave kontinentalne tvorevine danas nalaze jedne preko drugih, ili jedne do drugih u sklopu planinskih venaca i drugih oblika reljefa. Sve životne sredine imale su svoje specifične biljne i životinjske forme čiji se fosilni ostaci, zajedno sa drugim produktima depozicionih sredina, danas nalaze u sedimentima po mnogobrojnim lokalitetima širom Srbije.

Ovo se na najbolji način može dokazati savremenim činjenicima koje pokazuju da se na liniji severoistok – jugozapad, od Đerdapa do granice sa Crnom Gorom, danas, u složenoj geološkoj građi, nalaze tvorevine kao što su:

➢ intraokeanske karbonatne platforme - raniji delovi Afrike
➢ tvorevine prostranog dubokog dna velikog Tetiskog okeana sa ostacima mnogobrojnih arhipelaga
➢ plitkovodne morske tvorevine severnog oboda Tetisa u alternaciji sa pravim kopnenim naslagama Evropskog kontinenta.

Posledica ovih dinamičkih promena na Zemljinoj kori je to da naši tereni danas sadrže veoma bogate arhive raznovrsnih paleontoloških dokumenata koji, po raznovrsnosti i bogatstvu, čine osobito geonasleđe koje zauzima značajno mesto u svetskim razmerama i kakvo se retko može sresti na tako malom prostoru.